“Fakat Nuh’u ve o’nunla birlikte gemide bulunanların tümünü
kurtardık ve bunu, (hatırlayıp
ders almaları için) bütün insanların önüne
(rahmetimizin) bir işareti olarak koyduk.”
Ankebût sûresi, 29:15
“Aşk yağmurunun bir damlası yüzünden
yeryüzü harabeye döner! Bir damlanın meydana
getirdiği tufanda, niceleri Nuh Aleyhisselam'la birlikte
aynı gemiye biner, niceleri de boğulur gider.”
Mevlânâ Celâleddin Rûmî
Bir tufanın tam ortasında olduğundan şüphe yok...
Seni savuran, oradan oraya fırlatan bir tufan...
Kimi zaman işlerine...
Bazen servetine...
Hatta iktidarına...
Belki dost sandıklarına tutunarak kurtulabileceğini sandığın dalgalarla boğuşmaktasın!
Haddi aşmışlığın haddini aştıkça, her çaban dibe doğru sürüklüyor seni.
O hâlde bir gemin olması gerekmez mi, Nuh Aleyhisselam gibi...
Kudretli bir Sultan’ın emriyle engin dalgaları aşabilecek...
Seni emin limanlara taşıyabilecek bir gemi...
O gemiyi ancak sen yapabilirsin...
Başkalarından umman boşuna...
Gövdesini aşktan...
Boyasını doğru sözlülükten...
Kenarlarını sadakatten inşa edip, korkusuzca yola çıkabilirsin...
Ya da ben başa çıkabilirim dedikçe battıkça batacağın bir
girdabın içinde debelenir durursun!
Sen gel Nuh Aleyhisselam'dan öğren ve inşa et yelkenleri iyilikten biçilmiş gemini.
Ki kurtuluşun mutlak olsun.
