Zamanı Yenen İnsan, İnsanı Yenen Zaman

“Zaman su gibi akıp gidiyor” der büyüklerimiz. Ama insan, o suyun neresinde durduğunu çoğu kez fark etmiyor.

Çocukken yaz tatilleri hiç bitmeyecekmiş gibi uzun gelirdi. Bayramlar günlerce sürer, oyunların tadı hiç tükenmezdi. Oysa şimdi bir bakıyoruz, koca bir yıl göz açıp kapayıncaya kadar geçip gitmiş. İşte zamanın insana kurduğu en büyük oyun da bu; hızını fark ettirmeden, sessizce akıp gitmesi…

Her gün, takvim yapraklarından düşen sessiz parçalar gibi ömürden eksiliyor. Farkına varıyor muyuz? Çoğu kez hayır. Koşturmalar içinde günler birbirini kovalıyor; iş, aş, çoluk, çocuk derken hayat, gözümüzün önünden kayıp gidiyor.

Ama insanı diri tutan, ömrüne yeniden anlam katan anlar da vardır. Çocuklar büyür, kendi düzenlerini kurar; torun sesleri evi şenlendirir. Ve bir bakarsınız, zaman size yeniden başlama fırsatı vermiştir. Aslında torun dediğimiz şey, insanın yeniden çocukluğunu yaşamasıdır. Onların kahkahasında kendi gençliğinizin izi vardır, ilk adımlarında kendi yürüyüşünüzü görürsünüz.

Yaşlılık nasip olursa gelip geçer. İnsan su gibi akıyor, engellerle karşılaşıyor. Kimi zaman aşıyor, kimi zaman takılıyor. Ama her engel, insandan bir şeyler alırken yanına da bir şeyler katıyor. Bazen sabrı, bazen kanaati, bazen de hayatın değerini öğretiyor. Hiçbir kayıp boşuna uğramıyor insana; hepsi bir iz, hepsi bir ders bırakıyor.

Hayatın her dönemi kendine has bir mevsim gibidir. Gençlik, gücün ve hızın çağıdır. Orta yaş, sorumlulukların ağırlaştığı dönemdir. Yaşlılık ise bilgelik mevsimi… Her dönemin yükü farklıdır ama hediyesi de farklıdır. İnsan, yaş aldıkça daha çok fark eder: Asıl kalıcı olan mal mülk değil, geride bıraktığı güzel sözler, hayırlı işler ve sağlam gönül bağlarıdır.

Ve işte bu yüzden, hayatın her dönemi kendi içinde bir başlangıcı taşır. Çocukluk oyunlarla başlar, gençlik hayallerle, orta yaş mücadeleyle, yaşlılık ise torun tebessümleriyle yeniden açılır. Çünkü nefes aldığımız sürece yeniden başlama imkânımız vardır.

Zaman kimi zaman insanı yener, kimi zaman insan zamanı anlamlı kılar. Önemli olan hangisinin daha güçlü olduğu değil, hangisine daha çok anlam kattığımızdır.

Unutmayalım: Ömür, ne kadar uzun olursa olsun yaşanmadıkça kısadır; ama anlam katıldığında, en kısa an bile bir ömre bedeldir.

Ve belki de en önemlisi: Bugün, yeniden başlamak için en doğru gündür. Küçük bir adım atın; zaman size beklenmedik hediyelerini sunmaya hazır.