
Seçim sonuçlarından bağımız, Türkiye’nin yeni bir siyaset üretmesi gerekiyor. Suriye, Irak, İran politikası, Kafkaslar, Balkanlar, Ortadoğu, Libya’dan Afrika’nın alt ucuna kadar yeni bir siyaset zarureti bulunuyor. Aksi ciddi anlamda sıkışmalar yaşamamıza neden olacaktır.
Robert A. Manning, “Bazıları Türkiye'nin NATO'dan çıkarılmasını savunuyor, ancak bunu yapacak resmi bir mekanizma yok. NATO, içerideki liberalizmden dışarıdaki davranışlara kadar ortak değerler hakkındaysa, Türkiye'nin dikenli milliyetçiliği ve Erdoğan'ın küresel emelleri NATO ile uyumlu olmayabilir. Beyaz Saray'ın Türkiye'yi Biden'ın küresel demokrasi zirvesine davet etmediğini hatırlayın. Erdoğan, Biden'ın "demokrasiye karşı otokrasi" ideolojisine kesinlikle tam olarak uymuyor.
Bununla birlikte, Türkiye, çıkarları ABD'ninkilerle yeterince kesişen, mümkün olan yerlerde işbirliğinin en azından iş benzeri bir ilişki gerektirdiği kadar önemli bir bölgesel ve küresel aktördür. Muhtemelen çadırın içinde, dışından daha iyidir.
Mesele, ABD'nin Erdoğan yönetimindeki Türkiye'den beklentilerini düşürmek. Türkiye'yi saf dışı bırakılması gereken hatalı bir müttefik olarak görmek yerine biraz stratejik empati gerekiyor. Ankara'nın çıkarlarını nasıl gördüğünü, esaslarının neler olduğunu ve neyin mümkün olduğunu anlayın. Bu, sınırlı beklentilerle konuya özgü bir temelde işbirliği yapan daha gerçekçi bir ilişki sağlayacaktır.
Önerilen F-16 satışının onaylanıp onaylanmayacağına karar vermek için Erdoğan ve Türkiye'ye ilişkin böylesine yeniden gözden geçirilmiş bir bakış açısı temel alınmalıdır. Ahlaki rezalet göstermek için bir F-16 yasağı, davranışı değiştirmeyecek olsa bile haklı mı? Erdoğan'ı yurtiçindeki baskıcı politikaları ve yurtdışındaki istenmeyen eylemleri nedeniyle cezalandırmak için F-16 satışlarının yasaklanması, Erdoğan'ın politikalarını değiştirmesi pek olası değil. Ankara, muharip savaşçılar için alternatif kaynaklar bulabilir.
Daha geniş anlamda Türkiye, giderek çok kutuplu hale gelen bir dünyada ABD'nin gücünün sınırlarını kabul etme ihtiyacının iyi bir örneğidir. Türkiye ikilemi, Soğuk Savaş sonrası ortaya çıkan dünyaya başarılı bir şekilde liderlik etmek için ABD'nin daha fazla alçakgönüllülüğe, daha fazla diplomatik çevikliğe ve daha yaratıcı bir devlet yönetimine ihtiyacı olduğunu gösteriyor.”
Makalenin yazarı olan Robert A. Manning, ABD dışişleri bakanlığının politika planlama ekibinin bir üyesi olarak ve Ulusal İstihbarat Konseyi Uzun Vadeli Stratejik Planlama Grubunda, dışişleri müsteşarının küresel ilişkilerden sorumlu kıdemli danışmanı olarak görev yaptı.
Yani nafile biri değil ve Türkiye’de SİHA ve diğer insansız silah üretiminin durdurulması çağrısı yapan Bolton, FETÖ sever Rubin gibi Türkiye üzerine yüzlerce makale yazılıyor. Yani mesele oldukça hassas ve iç muhalefet meselesi edilemeyecek kadar hayati.
Robert A. Manning, “Bazıları Türkiye'nin NATO'dan çıkarılmasını savunuyor, ancak bunu yapacak resmi bir mekanizma yok. NATO, içerideki liberalizmden dışarıdaki davranışlara kadar ortak değerler hakkındaysa, Türkiye'nin dikenli milliyetçiliği ve Erdoğan'ın küresel emelleri NATO ile uyumlu olmayabilir. Beyaz Saray'ın Türkiye'yi Biden'ın küresel demokrasi zirvesine davet etmediğini hatırlayın. Erdoğan, Biden'ın "demokrasiye karşı otokrasi" ideolojisine kesinlikle tam olarak uymuyor.
Bununla birlikte, Türkiye, çıkarları ABD'ninkilerle yeterince kesişen, mümkün olan yerlerde işbirliğinin en azından iş benzeri bir ilişki gerektirdiği kadar önemli bir bölgesel ve küresel aktördür. Muhtemelen çadırın içinde, dışından daha iyidir.
Mesele, ABD'nin Erdoğan yönetimindeki Türkiye'den beklentilerini düşürmek. Türkiye'yi saf dışı bırakılması gereken hatalı bir müttefik olarak görmek yerine biraz stratejik empati gerekiyor. Ankara'nın çıkarlarını nasıl gördüğünü, esaslarının neler olduğunu ve neyin mümkün olduğunu anlayın. Bu, sınırlı beklentilerle konuya özgü bir temelde işbirliği yapan daha gerçekçi bir ilişki sağlayacaktır.
Önerilen F-16 satışının onaylanıp onaylanmayacağına karar vermek için Erdoğan ve Türkiye'ye ilişkin böylesine yeniden gözden geçirilmiş bir bakış açısı temel alınmalıdır. Ahlaki rezalet göstermek için bir F-16 yasağı, davranışı değiştirmeyecek olsa bile haklı mı? Erdoğan'ı yurtiçindeki baskıcı politikaları ve yurtdışındaki istenmeyen eylemleri nedeniyle cezalandırmak için F-16 satışlarının yasaklanması, Erdoğan'ın politikalarını değiştirmesi pek olası değil. Ankara, muharip savaşçılar için alternatif kaynaklar bulabilir.
Daha geniş anlamda Türkiye, giderek çok kutuplu hale gelen bir dünyada ABD'nin gücünün sınırlarını kabul etme ihtiyacının iyi bir örneğidir. Türkiye ikilemi, Soğuk Savaş sonrası ortaya çıkan dünyaya başarılı bir şekilde liderlik etmek için ABD'nin daha fazla alçakgönüllülüğe, daha fazla diplomatik çevikliğe ve daha yaratıcı bir devlet yönetimine ihtiyacı olduğunu gösteriyor.”
Makalenin yazarı olan Robert A. Manning, ABD dışişleri bakanlığının politika planlama ekibinin bir üyesi olarak ve Ulusal İstihbarat Konseyi Uzun Vadeli Stratejik Planlama Grubunda, dışişleri müsteşarının küresel ilişkilerden sorumlu kıdemli danışmanı olarak görev yaptı.
Yani nafile biri değil ve Türkiye’de SİHA ve diğer insansız silah üretiminin durdurulması çağrısı yapan Bolton, FETÖ sever Rubin gibi Türkiye üzerine yüzlerce makale yazılıyor. Yani mesele oldukça hassas ve iç muhalefet meselesi edilemeyecek kadar hayati.
