Elli dört farzdan kırk birinci farz Allah teâlânın nasip ettiği maldan fisebilillah[1] hak edene infak[2] etmektir.
Allah teâla buyurdu:
“Ve enfiku fi sebilillahi ve la tulku bi eydikum ilet tehluketi, ve ahsinu, innallahe yuhıbbul muhsinin. / Allah yolunda harcama yapınız. Kendi kendinizi tehlikeye atmayınız ve iyilik yapmaya devam ediniz; Allah iyilik yapanları sever.” (Bakara 195)
“Aminu billahi ve resulihi ve enfiku mimma cealekum mustahlefine fih, fellezine amenu minkum ve enfeku lehum ecrun kebir. / Allah'a ve Peygamberine inanınız; sizi üzerlerine yetkili kıldığı mallardan hayra harcayınız. Sizden, inanıp da hayırda harcama yapanlar için büyük bir ödül vardır.” (Hadid 7)
“Siz hayra ne harcarsanız, Allah onun yerine başkasını verir.” (Sebe, 39)
“Kim bir iyilik yaparsa ona bundan daha hayırlı karşılık vardır.” (Kasas, 84)
“Hayır olarak harcadıklarınız kendi iyiliğiniz içindir. Yapacağınız hayırları ancak Allah’ın rızasını kazanmak için yapmalısınız...” (Bakara, 272)
“Yaptığınız her hayrı muhakkak Allah bilir.” (Bakara, 273)
“Harcamalarında ve başkalarına yardımda eli sıkı olma, ancak varını yoğunu da saçıp savurma! Sonra herkes tarafından kınanır, kaybettiklerine hasret çeker durursun.” (İsra, 29)
Resulullah (sav) ise şu aydınlatmalarda bulundular:
“Sen infak ettikçe Cenab-ı Hak malını eksiltmez aksine artırır.”
“İnsanların en cesuru en mert olanıdır.”
“Rabbim, ‘İbrahim cömert olduğu için, dost edindim’ buyurdu.”
Ömer bin Abdülaziz’den gelen bir hadisin rivayet ise şu şekildedir:
“Rasulullah (sav) buyurdular ki: Cömertlik cennette bir ağaçtır ki dalları doğuda ve batıda zemini her yönden örtmüştür. Bir kimse ki bu ağacın bir dalını tutsa o dal onu çekip cennete götürür. Cimrilik de cehennemde bir ağaçtır ki kolları arzın doğusuna ve batısına yayılmıştır; bir kimse de onun bir dalını tutsa o dal da onu çekip cehenneme götürür.”
*
Dini bir terim olarak infak, Allah’ın hoşnutluğunu kazanmak amacıyla kişinin kendi servetinden harcamada bulunması, ihtiyaç sahiplerine yardım etmesi demektir. İnfak zekât gibi farz ibadetleri ifade ettiği gibi gönüllü olarak yapılan harcamaları da ifade etmektedir.
İnsanların ruhsal ve fiziksel varlıklarının yanı sıra sahip oldukları dünya nimetleri de hep Allah’a aittir. Allah, kendi malıyla cömertliği emrederek, kişinin kulluğunu sınar. Cömertlikle bu sınanmalardan geçenlerin ödülü bire onla bire yedi yüz ve üstü ile ödüllendirilmektir. (Bakara 261)
[1] Fisebilillah: Bir işin karşılıksız sâdece Allahü teâlânın rızâsı için yapıldığını ifade eden bir tabirdir.
[2] İnfak: Nafaka verme, besleme, geçindirme. Malı, Allahü teâlânın yolunda harcama. Nafaka zekât gibi verilmesi lâzım olan malı hak sâhibine vermek.
Allah teâla buyurdu:
“Ve enfiku fi sebilillahi ve la tulku bi eydikum ilet tehluketi, ve ahsinu, innallahe yuhıbbul muhsinin. / Allah yolunda harcama yapınız. Kendi kendinizi tehlikeye atmayınız ve iyilik yapmaya devam ediniz; Allah iyilik yapanları sever.” (Bakara 195)
“Aminu billahi ve resulihi ve enfiku mimma cealekum mustahlefine fih, fellezine amenu minkum ve enfeku lehum ecrun kebir. / Allah'a ve Peygamberine inanınız; sizi üzerlerine yetkili kıldığı mallardan hayra harcayınız. Sizden, inanıp da hayırda harcama yapanlar için büyük bir ödül vardır.” (Hadid 7)
“Siz hayra ne harcarsanız, Allah onun yerine başkasını verir.” (Sebe, 39)
“Kim bir iyilik yaparsa ona bundan daha hayırlı karşılık vardır.” (Kasas, 84)
“Hayır olarak harcadıklarınız kendi iyiliğiniz içindir. Yapacağınız hayırları ancak Allah’ın rızasını kazanmak için yapmalısınız...” (Bakara, 272)
“Yaptığınız her hayrı muhakkak Allah bilir.” (Bakara, 273)
“Harcamalarında ve başkalarına yardımda eli sıkı olma, ancak varını yoğunu da saçıp savurma! Sonra herkes tarafından kınanır, kaybettiklerine hasret çeker durursun.” (İsra, 29)
Resulullah (sav) ise şu aydınlatmalarda bulundular:
“Sen infak ettikçe Cenab-ı Hak malını eksiltmez aksine artırır.”
“İnsanların en cesuru en mert olanıdır.”
“Rabbim, ‘İbrahim cömert olduğu için, dost edindim’ buyurdu.”
Ömer bin Abdülaziz’den gelen bir hadisin rivayet ise şu şekildedir:
“Rasulullah (sav) buyurdular ki: Cömertlik cennette bir ağaçtır ki dalları doğuda ve batıda zemini her yönden örtmüştür. Bir kimse ki bu ağacın bir dalını tutsa o dal onu çekip cennete götürür. Cimrilik de cehennemde bir ağaçtır ki kolları arzın doğusuna ve batısına yayılmıştır; bir kimse de onun bir dalını tutsa o dal da onu çekip cehenneme götürür.”
*
Dini bir terim olarak infak, Allah’ın hoşnutluğunu kazanmak amacıyla kişinin kendi servetinden harcamada bulunması, ihtiyaç sahiplerine yardım etmesi demektir. İnfak zekât gibi farz ibadetleri ifade ettiği gibi gönüllü olarak yapılan harcamaları da ifade etmektedir.
İnsanların ruhsal ve fiziksel varlıklarının yanı sıra sahip oldukları dünya nimetleri de hep Allah’a aittir. Allah, kendi malıyla cömertliği emrederek, kişinin kulluğunu sınar. Cömertlikle bu sınanmalardan geçenlerin ödülü bire onla bire yedi yüz ve üstü ile ödüllendirilmektir. (Bakara 261)
[1] Fisebilillah: Bir işin karşılıksız sâdece Allahü teâlânın rızâsı için yapıldığını ifade eden bir tabirdir.
[2] İnfak: Nafaka verme, besleme, geçindirme. Malı, Allahü teâlânın yolunda harcama. Nafaka zekât gibi verilmesi lâzım olan malı hak sâhibine vermek.
