Pazar akşamı süper lige doğrudan yükselme yolunda çok önemli bir maça çıktık…
Yenildiğimiz takdirde telafisi matematiksel olarak var, ancak gerçekleşmesi adeta Kaf Dağı’nın ardındaki mucize gibiydi…
Dolayısıyla kendi göbeğimizi kendimiz kesip, mutlaka galip gelmeliydik...
En azından son maçın son düdüğüne kadar beklemeliydik…
Maçı kazanmak için iyi oynamaya gerek yoktu…
Kötü oynayalım ama sonuca gidelim diyorduk…
Ancak sahadaki çocuklar kötü oynamadılar, sahada akıllı ve mücadelesi yüksek bir oyun vardı…
Zaman zaman topu ikinci bölgeden, üçüncü bölgeye geçirmekte zorlandık, geçtiğimiz zaman da son vuruşları yapamadık ama bana göre görevini yapamayan oyuncumuz yoktu…
Mehmet Özdilek, sonuna kadar sabretti ve hedefine ulaştı…
Takım; Sehiç’ten Obertan’a, Murat’tan Ömer’e kadar fevkaladeydi ve verilen görevi aksatmadan yerine getirdi...
Emrah, kötü oynadığı için değil çalışıp, yorulduğu için oyundan alındı…
Onun yerine giren Rashat da maç eksiğine karşın, kötü oynamadı ve verilen görevi yaptı…
Kısaca sahadaki 11 oyuncumuz da sahaya yüreğini koydu…
Hele bir Osman vardı ki pozisyonlara yerinde müdahalesiyle, Altay takımının gol ümitlerini tüketti…
Ömer’in akıl dolu ve tecrübe dolu gol vuruşu da nokta koydu…
Altay maçı öncesi;
‘Takımın beyni Marco Paixao…
Portekiz uyruklu ve Polonya’nın Lechia Gdansk takımından transfer edilmiş…
Forvet-Santrafor olarak oynuyor…
Ligimizin gol kralı…
Gol atıyor, attırıyor…
Aman ona dikkat…’
Şeklinde yazmışız…
Çocuklar, yerinde ve zamanında müdahale ile Paixao’ya gol yapacağı alan bırakmadılar…
*
Mehmet Özdilek, sükunetini muhafaza etti. Zaman zaman aksayan oyuncularına sabretti ve sonuca gitti.
Golden sonra geriye çekilmedi akıllı değişikliklerle oyunu yönetti…
Sabırlı, akıllı, çok iyi olmayan ama görevini yapan, mücadele gücü yüksek bir oyunu hedefledi ve sonuca ulaşmasını bildi...
*
Şimdi evimizde oynayacağımız son bir 90 dakika var…
İnanıyorum ki Ümraniye’yi konuk edeceğimiz maç sonrası Hatay’ın ardından zorlu bir sezonu geride bırakıp, ipi göğüsleyeceğiz…
Bu arada Hatay’ın şampiyonluğunu kutluyorum…
Altay maçının son düdüğüyle Dadaşlar sevinçten sokağa döküldü.
Biz de sevindik ama asıl kutlamayı Ümraniye maçı sonrasına bıraktık…
Gönül isterdi ki Ümraniye maçında stad tıklım tıklım dolsun ve taraftar bulunsun,
Olsun…
Aman, bir kazaya uğramayalım da…
Yenildiğimiz takdirde telafisi matematiksel olarak var, ancak gerçekleşmesi adeta Kaf Dağı’nın ardındaki mucize gibiydi…
Dolayısıyla kendi göbeğimizi kendimiz kesip, mutlaka galip gelmeliydik...
En azından son maçın son düdüğüne kadar beklemeliydik…
Maçı kazanmak için iyi oynamaya gerek yoktu…
Kötü oynayalım ama sonuca gidelim diyorduk…
Ancak sahadaki çocuklar kötü oynamadılar, sahada akıllı ve mücadelesi yüksek bir oyun vardı…
Zaman zaman topu ikinci bölgeden, üçüncü bölgeye geçirmekte zorlandık, geçtiğimiz zaman da son vuruşları yapamadık ama bana göre görevini yapamayan oyuncumuz yoktu…
Mehmet Özdilek, sonuna kadar sabretti ve hedefine ulaştı…
Takım; Sehiç’ten Obertan’a, Murat’tan Ömer’e kadar fevkaladeydi ve verilen görevi aksatmadan yerine getirdi...
Emrah, kötü oynadığı için değil çalışıp, yorulduğu için oyundan alındı…
Onun yerine giren Rashat da maç eksiğine karşın, kötü oynamadı ve verilen görevi yaptı…
Kısaca sahadaki 11 oyuncumuz da sahaya yüreğini koydu…
Hele bir Osman vardı ki pozisyonlara yerinde müdahalesiyle, Altay takımının gol ümitlerini tüketti…
Ömer’in akıl dolu ve tecrübe dolu gol vuruşu da nokta koydu…
Altay maçı öncesi;
‘Takımın beyni Marco Paixao…
Portekiz uyruklu ve Polonya’nın Lechia Gdansk takımından transfer edilmiş…
Forvet-Santrafor olarak oynuyor…
Ligimizin gol kralı…
Gol atıyor, attırıyor…
Aman ona dikkat…’
Şeklinde yazmışız…
Çocuklar, yerinde ve zamanında müdahale ile Paixao’ya gol yapacağı alan bırakmadılar…
*
Mehmet Özdilek, sükunetini muhafaza etti. Zaman zaman aksayan oyuncularına sabretti ve sonuca gitti.
Golden sonra geriye çekilmedi akıllı değişikliklerle oyunu yönetti…
Sabırlı, akıllı, çok iyi olmayan ama görevini yapan, mücadele gücü yüksek bir oyunu hedefledi ve sonuca ulaşmasını bildi...
*
Şimdi evimizde oynayacağımız son bir 90 dakika var…
İnanıyorum ki Ümraniye’yi konuk edeceğimiz maç sonrası Hatay’ın ardından zorlu bir sezonu geride bırakıp, ipi göğüsleyeceğiz…
Bu arada Hatay’ın şampiyonluğunu kutluyorum…
Altay maçının son düdüğüyle Dadaşlar sevinçten sokağa döküldü.
Biz de sevindik ama asıl kutlamayı Ümraniye maçı sonrasına bıraktık…
Gönül isterdi ki Ümraniye maçında stad tıklım tıklım dolsun ve taraftar bulunsun,
Olsun…
Aman, bir kazaya uğramayalım da…
