Şehirde yaşatılan en önemli geleneklerden biri çeyiz dizilmesidir. Erkek tarafı düğün için farklı hazırlıklar yaparken kız tarafının düğün öncesi en önemli hazırlığı ise çeyizin dizilmesidir. Çeyiz düğünü olacak kızın evinde hazırlanır ve bu mutlu güne şahit olmak için gelen misafirlere çeyiz büyük bir gururla gösterilirdi. Çeyiz aslında kız çocuğunun doğumuyla beraber anne tarafından bin bir emekle hazırlananlardan oluşan bir birikimdi. Kızın, annesi yıllarca dişinden tırnağından artırarak kızına çeyiz hazırlığı yapar ve bunları kendi sandığında saklanırdı. Evlenecek kızların ilk sandıkları da zaten ilk etapta annelerin sandıkları olurdu. El işleri, kanaviçeler, danteller, yazmalar, seccadeler, şal çoraplar ve daha neler neler yıllar içerisinde bin bir emekle hazırlanarak çeyiz sandığının içerisine özenle konulurdu. Tencereler, tavalar, kaşık-çatal takımları da çeyiz sandığının içerisinde her daim bulunurdu. Çeyizin dizilmesi kız evi için çok önemli bir süreçti. Çeyizin dizilmesi demek artık kızın da baba evinden ayrılma vaktinin çok yakınlaştığının da işareti sayılırdı. Bu yüzden özellikle anneler hem kızının çeyizi dizer hem de ağlardı. Bir taraftan da kızının evlenecek olması onları mutlu ederdi. Akrabalardan, konu ve komşulardan çeyizi dizmeye birçok kişi gelirdi. Günlerce süren bir süreçten sonra çeyiz evin en büyük odasına dizilirdi. Çeyizin dizilmesi için odanın içerisine ipler asılırdı. Asılan iplere oyalar, seccadeler, kanaviçeler ütülenerek özenle yerleştirilirdi. Bu arada düğün için gönderilen davetiyelere de çeyizimiz dizilidir diye yazılır ve çeyizi görmek isteyenler böylelikle kız evine davet edilirdi.
Kızın babası adet üzere yatak odasını alırdı. Kız tarafının en yakın akrabaları da hediye almak için sıraya dizilir ve bayanlar gelin olacak kızın eksiklerini çaktırmadan sorarak ona göre hediye alırlardı. Amcalar, dayılar, hala ve teyzelerin alacakları hediyeler genelde ağır olurdu. Çeyiz düğünden on veya on beş gün öncesinde dizilir ve düğünden üç dört gün önce toplanarak erkek tarafına gönderilirdi. Çeyiz, kız eğer ayrı bir eve gelin gidecek ise kendi evine gönderilirdi. Çeyizi görmeye kaynana geldiğinde hediyesi yanında olurdu. Çeyiz annenin de kızına yıllarca yaptıkların göstergesidir. Çeyize konu komşularda karınca kararınca aldıklarıyla katkıda bulunurlardı. Çeyizin serilmesi eğlenceli olurken toplanması hüzünlüdür. Günlerce evin bir odası panayır yeri gibi olur, çocukların o odaya girmeleri yasak edilirdi. Hele o odada çay içilmesi özellikle de bir şeylerin yenilip içilmesi kesinlikle yasak edilirdi. Gelen misafirlere de diğer odalarda ikramlarda bulunulurdu. Toplanan çeyiz, odanın bir köşesine bırakılır ve erkek tarafından çeyiz almaya gelenler beklenirdi. Erkek tarafı çeyizin hazır olduğunu haber alınca bir kamyon veya kamyonet kiralayarak kız evine giderdi. Kız tarafının hazırladığı çeyiz ancak bu şekilde götürülebilirdi. Kız tarafında her daim çeyizin götürülmesi telaşı olurdu. Gelenlere bir şeyler ikram edilmesi için önceden hazırlıklarda yapılırdı. Çeyizi almaya genelde kaynata giderdi. Çeyizi kamyona yüklemek içinde damadın varsa kardeşi yoksa diğer yakınlarından biri giderdi. Kız evine varılınca hal hatır sorulduktan sonra çeyizin taşınmasına geçilirdi. Çeyiz birer ikişer araca yüklenince kız evinde anaların gözlerinden de yaşlar usulca akardı. Çeyizin parçaları birer ikişer yüklenir ve sıra sandığa gelirdi. Sandığın o an üzerine kız evinin miniklerinden biri oturtturulur ve kaynatadan bahşiş istenirdi. Sandığın kalkmadığı damadın babasına duyurulur ve sandığın olduğu yere davet edilirdi. Kaynatada cebinden çıkardığı parayı sandığın üzerine oturana verir ve sandığın yerden kalkmasını sağlardı. Böylelikle sandıkla beraber çeyiz son parçasına kadar araca yüklenir ve kızın yeni evine doğru giderdi. Çeyizle beraber kız tarafından bazı kişiler gider ve kızın yeni evinin düzülmesine yardım ederlerdi. Bazen de izin verilirse gelin de daha sonra çeyizinin gittiği eve giderek evinin serilmesine yardım ederdi Güle oynaya neşe içinde ev serilir ve yeni çiftlere mutluluklar dilerdi bütün orada bulunanlar. Genellikle evin bu yeni düzeni daha sonra evin yeni sahibi tarafından değiştirilirdi. Bu işinde bitmesi önemli bir işin de bitmesi anlamına gelirdi ve artık düğüne herkes adapte olabilirdi.
Kızın babası adet üzere yatak odasını alırdı. Kız tarafının en yakın akrabaları da hediye almak için sıraya dizilir ve bayanlar gelin olacak kızın eksiklerini çaktırmadan sorarak ona göre hediye alırlardı. Amcalar, dayılar, hala ve teyzelerin alacakları hediyeler genelde ağır olurdu. Çeyiz düğünden on veya on beş gün öncesinde dizilir ve düğünden üç dört gün önce toplanarak erkek tarafına gönderilirdi. Çeyiz, kız eğer ayrı bir eve gelin gidecek ise kendi evine gönderilirdi. Çeyizi görmeye kaynana geldiğinde hediyesi yanında olurdu. Çeyiz annenin de kızına yıllarca yaptıkların göstergesidir. Çeyize konu komşularda karınca kararınca aldıklarıyla katkıda bulunurlardı. Çeyizin serilmesi eğlenceli olurken toplanması hüzünlüdür. Günlerce evin bir odası panayır yeri gibi olur, çocukların o odaya girmeleri yasak edilirdi. Hele o odada çay içilmesi özellikle de bir şeylerin yenilip içilmesi kesinlikle yasak edilirdi. Gelen misafirlere de diğer odalarda ikramlarda bulunulurdu. Toplanan çeyiz, odanın bir köşesine bırakılır ve erkek tarafından çeyiz almaya gelenler beklenirdi. Erkek tarafı çeyizin hazır olduğunu haber alınca bir kamyon veya kamyonet kiralayarak kız evine giderdi. Kız tarafının hazırladığı çeyiz ancak bu şekilde götürülebilirdi. Kız tarafında her daim çeyizin götürülmesi telaşı olurdu. Gelenlere bir şeyler ikram edilmesi için önceden hazırlıklarda yapılırdı. Çeyizi almaya genelde kaynata giderdi. Çeyizi kamyona yüklemek içinde damadın varsa kardeşi yoksa diğer yakınlarından biri giderdi. Kız evine varılınca hal hatır sorulduktan sonra çeyizin taşınmasına geçilirdi. Çeyiz birer ikişer araca yüklenince kız evinde anaların gözlerinden de yaşlar usulca akardı. Çeyizin parçaları birer ikişer yüklenir ve sıra sandığa gelirdi. Sandığın o an üzerine kız evinin miniklerinden biri oturtturulur ve kaynatadan bahşiş istenirdi. Sandığın kalkmadığı damadın babasına duyurulur ve sandığın olduğu yere davet edilirdi. Kaynatada cebinden çıkardığı parayı sandığın üzerine oturana verir ve sandığın yerden kalkmasını sağlardı. Böylelikle sandıkla beraber çeyiz son parçasına kadar araca yüklenir ve kızın yeni evine doğru giderdi. Çeyizle beraber kız tarafından bazı kişiler gider ve kızın yeni evinin düzülmesine yardım ederlerdi. Bazen de izin verilirse gelin de daha sonra çeyizinin gittiği eve giderek evinin serilmesine yardım ederdi Güle oynaya neşe içinde ev serilir ve yeni çiftlere mutluluklar dilerdi bütün orada bulunanlar. Genellikle evin bu yeni düzeni daha sonra evin yeni sahibi tarafından değiştirilirdi. Bu işinde bitmesi önemli bir işin de bitmesi anlamına gelirdi ve artık düğüne herkes adapte olabilirdi.
