Türkiye’de sayıları da oldukça azdır. Dudakları kıpırdamadan, sesi kendi ağzından çıkmıyormuş gibi konuşabilme becerisi olan, bu becerisiyle, sahnede tek başına olduğu halde karşılıklı iki kişi konuşuyormuş gibi gösteri yapan kimseye deniyor Vantrilok.
Galiba işte D.Betül Birdal Ölmez, Erzurum’un tek vantrilok sanatçısı. Anadolu kültürünü Erzurum ağzıyla kendisinin yapıp oynattığı sevimli kuklalar ile gelecek nesillere aktaran, aynı zamanda Okul Öncesi Çocuk Gelişim öğretmeni olan Ölmez, eşi Nurullah Ölmez’in ataması sebebiyle Antalya’ya giderken, bu bir yerde Erzurum’un vantriloksuz kalmış olması, oluşturduğu sevimli kukla tiplemeleri Gülbeyaz nine ve Turan Dede ile Akasya ve Çınar’ın da anasız, babasız kalması anlamına geliyor. Hiç olmadı. Sadece çocuklar değil, biz yetişkinler de hem eğleniyor hem de, öğreniyorduk. Oysa daha karpuz da kesecektik..
***
Bir süre öncesinde oluşturduğu tiplemeler ile sanat dünyamıza giren, farkındalık oluşturan etkinlikler ile ilk’lere imza atan, prestij neşeli projeler ile karşımıza çıkan D.Betül Birdal Ölmez’in kentten ayrılacak olmasına ben kendi adıma üzüldüm. Üzüldüğümü de babası Cenap Köksal Birdal ile yemeğe geldikleri DSİ’de kendisine söyledim. ‘’Var mı senin peşinde gelen?’’ diye sordum, ‘’Maalesef yok. Benden daha yok’’ derken, ne yalan söyleyeyim, içim cız etti. Bir karikatür sanatçısı olarak da ayrıca üzüldüm. Yalnızlaşıyoruz giderekten. O ünlü özlü sözdeki gibi. Yalnızlık diye bir şey buldum, yaşa yaşa bitmiyor! Artık Gülbeyaz nine, Turan dede ve Akasya ile Çınar ve dahası Masal dünyamız gibi biz de yalnız başımıza kaldık, damağımızda tat bıraktın, ama ne diyeyim Betül, herşey gönlünce olsun, git güle güle..
--
Vedat Refayeli
