Genç yaşlarda yanlış çevrelerin etkisiyle zararlı alışkanlıkların içine sürüklendiğini kaydeden Dündar, yaşadığı ciddi bir sağlık sorunu sonrası ölümle burun buruna geldi. Bu olay onun hayatında bir dönüm noktası oldu.
Bir zamanlar hayatının kontrolünü kaybettiği bir dönemde yaşadıklarını anlatan Dündar, o günleri şöyle dile getirdi: “Genç yaşlarda bazı zararlı alışkanlıklarla iç içe bir hayatım oldu. Sonra vücut geliştirmek için spora başladım. Spor hocamın yaptığı bir iğne yüzünden karaciğerim iflas etti. Mahkemeye verdim ama sonuç alamadım. Durumum ağırlaştı, doktorlar aileme 'Ümitsiz vaka' demiş. Ölümle burun buruna gelince çok korktum. Yatakta dua ettim: ‘Allah’ım, eğer kurtulursam senin yolunda hizmet edeceğim’ dedim. Taburcu oldum ama hala risk vardı. Aileme yük olmamak için şirketime gidip orada kaldım. Sürekli Kur’an taşıyordum, okuyamasam da yanımda olsun istiyordum. Camilere gitmeye başladım. Bir gün camide biri bana Kur’an’dan bir harf sordu, cevap veremedim. O an anladım ki gerçekten öğrenmem gerekiyor.
Medreseye başladım, yaklaşık 10 yıl devam ettim. Hocam bana ‘Muhammed Osman’ adını verdi. Eski işime dönmek istemedim, beni o günlere götürebilirdi. Bir gün Allah’a dua ettim: “Bana öyle bir iş ver ki hem bu yoldan ayrılmayayım hem de çocuklarımın rızkını kazanayım.” Ertesi gün bir dernekten arandım. Yıllarca hocalık yaptım, şimdi de kendi derneğimde Allah yolunda hizmete devam ediyorum.”
“Gençler için daha fazlasına ihtiyaç var”
Yalnız Değilsin Derneği’ni iki buçuk yıl önce kurarak elinden geldiğince bağımlı gençlere yardımcı olmak isteyen Dündar, Gençleri Topluma Kazandırma Kıraathanesi de açarak onlara sohbet edebilecekleri bir ortam hazırladı. Gençler için her türlü yardıma hazır olduğunu söyleyen Dündar daha fazlasını yapabilmek için yetkililerden yardım isteyerek şu ifadeleri kullandı; “Benimle iletişime geçen 400’e yakın madde bağımlısı genç var. Belediye başkanlarımız, milletvekillerimizden talebim şu. İstanbul’da Adana’da Şanlıurfa’da Konya’da madde bağımlılığından kurtulmak isteyenler için benim derneğim gibi yatılı yerler var. Derneklerin sahipleri belediyelerle protokol imzalamış, belediye bunlara bir yer tahsis etmiş. Buralarda yapılan tedaviler ilaçla değil, tamamen maneviyatla. Namaz, Kur’an, gezi turları, el sanatları, gibi hizmetlerle bağımlı gençlere yardımcı oluyorlar. Ben de belediyeden, valilikten böyle bir yer kurmak için destek istiyorum. “Bana bir yer tahsis edilirse, içinde kütüphane, spor salonu, el sanatları atölyesi ve küçük bir bahçe (hayvanlarla birlikte) olan bir merkez kurmak istiyorum. Gençler burada hem eğitim alır hem de kafalarını güzel şeylerle meşgul eder. Aynı yollardan geçmiş insanlar bir arada olacağı için birbirlerini daha iyi anlayacaklar.”
“Bizim için örneksin diyorlar”
Bağımlı gençlere tamamen gönüllü olarak yardım ettiğini belirten Dündar, “Ben daha önce bu yollardan geçtiğim için belki birine yardımcı olabilirim amacıyla özellikle gece saat 2-3 gibi geç saatlere kadar gezerim. Bundan 5 ay önce yine gece bir gün gezerken her yeri dövmeli olan bir çocukla tanıştım. Halinden uyuşturucu kullandığı belli oluyordu. Bana dedi ki ‘Ben Allah’a inanmıyorum’ Biraz konuştuk ona maneviyattan bahsettim. Ağlayarak dedi ki ‘Ben tövbe etsem Allah beni kabul eder mi?’ Ben de dedim ki ‘Allah beni seninle karşılaştırarak belki kurtulmana vesile olacak. Sen git namaz kıl ve tövbe et’ Kolundaki dövmeleri gösterdi, ben de kendi dövmelerimi gösterdim. Bu yüzden daha yakın hissetti. Beni herkes takdir ediyor bizim için örmeksin diyorlar. Özellikle madde bağımlısı gençler “sen tövbe ettinse biz de ederiz” diyorlar.”
“Kendilerinden biri olarak görüp güveniyorlar”
“Yeşilay başkanıyla da görüştüm, istişarelerde bulundum. Onlara dedim ki; masa başında oturup hastaların size gelmesini beklemeyin. Bu gençler size ulaşmıyor, sizin onlara ulaşmanız lazım. Benim bu yoldan nasıl döndüğümü duyup bana ulaşıyorlar. Çünkü kendilerinden biri olarak görüyorlar, güveniyorlar. Bu yüzden diyorum ki bana bir kurum tahsis edilsin, ben de yardımcı olayım. Bugün birçok cami yapılıyor, elbette karşı değilim ama bu parayla madde bağımlısı gençler için bir merkez açılsa çok daha faydalı olur. İstanbul’daki bir merkezde tedavi masrafı 75 bin TL. Herkesin gücü yetmiyor, durumu olmayan gençler ne yapacak? Erzurum’da bu konuda ciddi eksiklik var, buna bir çözüm bulunmalı.” “Ekibim de benim gibi geçmişte yanlış yola düşen gençlerden oluşuyor. İçlerinden biri şimdi hafız oldu, o da bizimle çalışacak. Cezaevinden çıkan bazı ağabeyler de yaşadıklarını anlatıp gençlere örnek olmak istiyor. Çünkü bugün gençler her şeye özeniyor. Bazı kişiler bana maddi yardım teklif etti ama benim derdim para değil. Resmi olarak böyle bir kurum açılsın istiyorum. Erzurum dışından da aileler bana ulaşıyor ama elimde yatılı kalacak bir yer yok. Mevcut dernek alanı sadece danışmanlık için uygun, o da yeterli olmuyor.”
Ümmühan Göğtaş
Allah'ım cümle ümmeti Muhammedi her türlü kötülükten fenalıktan azgınlıktan muhafaza eylesin. Haberi yapan Değerli Gazeteci Ümmühan Hanıma da başarılar dilerim.