MEHMET EKMEN HOCA

06 Şubat 2023’te meydana gelen Kahramanmaraş Pazarcık ve Elbistan merkezli depremlerle birçok insanımızın dünya mesaisi de tamamlanmış oldu. Nice canlar hayata sevdiklerine bir veda dahi edemeden dünyaya elveda dedi ve usulce aramızdan ayrılıp gittiler. 86 milyonun içerisinde depremden etkilenmeyen, sevdiğini kaybetmeyen veya bu durumdan acı duymayan insanımız yoktur. Kimimiz anne ve babamızı, kimimiz evladımızı, kimimiz eşimizi ama çoğumuz arkadaşımızı kaybettik. Yıllarca bir arada olduğumuz, aynı mekânlarda çay yudumladığımız, aynı hedefe ulaşmak için kafa yorduğumuz, aynı komşulukları yaptığımız nice can dostları iki deprem bizden almış yeniden buluşmamız ise mahşere kalmıştı. Hüznümüz ve acımız çok büyük, bu acıyı ne anlatabiliriz ne de yazıya dökebiliriz. Bizim ki sadece bir iki kelimeyle duygularımızı ifade edebilmektir. 7.7 şiddetindeki depremle birlikte ilk şoku üzerimizden atmaya çalışırken ikinci bir sarsıntıyla ülke olarak büyük bir afetle karşı karşıya kaldığımızın da farkına varmıştık. Hemen ekran başına koşmuş depremden haberdar olmaya çalışmıştık. İşte o andan itibaren depremin etkilediği iller ekranlara yansımaya başlayınca akıllarımıza orada yaşayan can dostlar gelmeye başlamıştı. Tek tesellimizin mal kaybı olmasını beklerken gelen haberlerin akabinde sonucun bununla kalmayacağını anlamıştık. Malın yanında nice canların toprak altında olduğu haberleri yüreklerimize kor ateşler düşürüyor, elden bir şeyin gelmemesi ise ayrı bir hüzün oluyordu. O an benim ilk aklıma gelen ise Hatay ve Kahramanmaraş illerinden yaşayan arkadaşlarım olmuştu. Hemen sosyal medyalarına bakmaya çalıştım. Arkadaşlarımdan birden fazlasına ulaşmış ve iyi haberlerini almıştım. Bazıları sosyal medyalarına iyi olduklarını yazmış bazılarına ise ben mesaj atarak ulaşmıştım. Biri hariç ondan ne haber vardı ne de telefonuna ulaşılabiliyordu. Birkaç saat sonra enkaz altında olduklarına dair sayfalarında bir paylaşım görmüştüm. Can dost, sevgili arkadaşımız, eğitimci-iş adamı Mehmet Ekmen ve aile efradı toprak altındaydılar. İki üç gün umutla bekledik. Yakınlarından sayfaya yazılacak iyi haberleri umut ettik. Olmadı, beklediğimiz iyi haber karşımıza ölüm haberleriyle çıkmıştı. Mehmet Ekmen, eşi ve 3 yaşındaki kızları melek olmuş ve aramızdan ayrılmışlardı. Allah gani gani rahmet eylesin, mekânları cennet olsun, nur içinde yatsınlar. Biz onlardan razı idik, inşallah onlarda bizden razı olurlar.

Mehmet Hocayla bir özel eğitim kurumunda yıllar önce tanışmıştık. O coğrafya öğretmeni bense tarihçiydim. Branşlarımızın sözel olması bizi birbirimize yakınlaştırmıştı. Mehmet Hoca çok kibar biriydi. Giyinişiyle, duruşuyla, tarzıyla, konuşmasıyla çok farklıydı. Tane tane konuşan, karşısında ki insanı, insan olduğu için değerli gören bir tarzı vardı. Çok konuşmaz, az ve öz konuşurdu. Taner hocam, aziz dostum, sevgili kardeşim hitabını hiç ama hiç unutmayacağım. Hayalleri olan biriydi. Zira bu hayallerini gerçeğe dönüştürende bir isimdi. Gerek eğitim alanında gerekse iş dünyasında adını sıkça söz ettirmeyi başarmıştı. Esmer tenliydi. Buralı olmadığı hem ten renginden hem de konuşmasından belliydi. Hataylıydı bu gönlü yüce, kalbi temiz insan. Yıllardır Erzurum’daydı. Bu şehre hizmet ediyordu. Uzun zamandır işlerimizin yoğunluğu nedeniyle bir araya gelememiştik. Bu yüzden ben kendisini Erzurum’da biliyordum. Hâlbuki o güzel insan iki ay önce Erzurum’dan Hataya göç etmişti. Kader, 20 yıla yakındır bu şehre hizmet eden Mehmet Hocamız eşini de ikna ederek memleketine yerleştirmişti. Mehmet Hoca, Hatay’a gitmiş ama Erzurum’la olan ilgisini ise kesmemiş. Ara sıra Erzurum’a gelmiş, işlerini yoluna koyduktan sonra tekrar Hatay’a geri dönmüş. Bu şehir ve bizler seni unutmayacağız Mehmet Ekmen. Yıllarca bu şehrin çocuklarına vatanlarına iyi bir evlat olabilmeleri için emek verdin. Geceni gündüzüne kattın. Ben buna şahit oldum. Bizler unutsak bile yüce rabbim hiçbir zaman bunu unutmayacaktır. Kaç kişini elinden tuttuğunu, onlara iş, aş ve ekmek kazanmaya vesile olduğunu biliyoruz. Yazılacak daha çok başarının olacağına inanıyorduk ama olmadı. Hüküm verici yüce Allah’tır. Verende o alanda odur. Bizler sadece oyuncuyuz. Sen bize bu dünyada iyi olunabileceğini de öğrettin Mehmet Hocam. Kırmadın, inceltmedin, söyleyen değil, yapan oldun. Erzurum’a sadece hizmet ettin. Rabbim geride bıraktıklarına sabır versin.