Eylül yağmurun anayurdudur-
Yağmur!
Pamuk kalpli bulutların arasından…
Sevdiceğimin ellerinden kaydığım gibi…
Baş üstü yuvarlanan yağmur!
Yağmur!
Şimşeğin git narasına…
Özleyenlerin sabrına itimatla…
Gözyaşlarına damla damla karışan yağmur!
Yağmur!
Sevgilinin lebleri arasından düşerken…
İnişi safa belleyip…
Kafasını toprağa çarpan yağmur!
Yağmur!
Maşukun emrine şarhoş…
Ayrılığı da ona vefa sayıp…
Göğe dayanmış kibrini yere çakan yağmur!
Yağmur!
Her damlasını bir meleğin indirdiği…
Nura hüzün düşmesin…
Ferişte üzülmesin diye ayrılığa koşan yağmur!
Yağmur!
Şemsin çehresinden duvak gibi…
Bir lahza ak pak süzülmeyi…
Ömre kurban veren yağmur!
Yağmur!
Aşkın yürek ıslatanı…
Aşığın gönül ferevanı…
Olmayı bin kavuşmaya değişmeyen yağmur!
Yağmur!
Sende ıslanan âlemi pak eyler…
Seni kendi yağmurlarına karıştıran…
Ömrünü aşkın Padişahına râm eyler!
