Ermenilerin en büyük hayalidir Ağrı Dağı, Erivan’dan görünüşü müthiştir. Ermenistan’a giden bilir, tüm ihtişamı ile Ağrı dağı sizi karşılar.
Sözde soykırım anıtının kılıcı, Ağrı Dağı’nı gösterir. Ararat olarak adlandırdıkları Ağrı Dağı’na öyle bir özlem vardır ki şehirde birkaç işletmeden birinin ismi Ararat’tır. Ülkenin en önemli gelir kapısı olan Fransızlara ait şarap fabrikasının adı da Ararat’tır. Paralarının üzerinde de vardır resmi. Anlayacağız Ermenilerin en büyük hedefi, hayalidir Ağrı Dağı…
***
Daha okul öncesinde Ermeni çocuklarına kilise korolarında Türkiye düşmanlığını körükleyen ilahiler ezberletilir. Ağrı Dağı bizimdir ama Türkler gasp etti sözleri, körpecik beyinlere çakılır. İstisnasız her Ermeni, Türk düşmanlığı ile büyütülür, yetiştirilir.
Bu nedenle Ermenilerin tarih boyunca Türk düşmanlığı yalnızca ülkemiz için geçerli değildir, bu kin Azerbaycan Türkleri için de geçerlidir.
Dağlık Karabağ’da İşgal öncesi adı Han kenti olan, daha sonra ismi Stepanakert olarak değiştirilerek sözde başkent yapılan Türk yurduna kadar gittim. Her karışında acının, gözyaşının olduğu bu topraklarda, Ermeniler o kadar iğreti duruyor ki inanamazsınız.
Özellikle sınırlarda kir çok Türk köyü bomboş, hala savaşın izlerini taşıyordu. Ermeniler, “ Güvenlik gerekçesiyle bu köylerde kimse yaşamıyor” dese de aslında gerçek çok farklıydı. Topu topu 200 bin Ermeni’nin yaşadığı Dağlık Karabağ’da nüfuzun büyük kısmı Han kentinde ikamet ediyor. Azerbaycan Türklerinin terk etmek zorunda kaldığı bölgelerde askeri unsurlar dışında kimse yaşamıyor.
***
Ermenilerdeki Türk düşmanlığı paranoyak düzeyde, Karabağ Savaşından kalan Azerbaycan’a ait bir tank, adeta cezalandırılmış. Stabanakert yolu üzerindeki tepede duran tankı Ermeniler her gelip geçtikçe lanetliyorlar.
O günlerden kalan camilerin birçoğu yıkılmış, ayakta kalabilenler ahır yapılmış.
Pazar ayinleri Türklere bela okumakla başlıyor. Okul kitaplarında tamamen yalanlarla kurgulanmış bir tarih var. Bu kitaplarda sözde mezalimi anlatan görseller bile gerçek değil. Bu görseller aslında Ermenilerin Türklere yaptıkları mezalimin fotoğrafları.
Karabağ’da hangi Ermeni ile konuşursanız konuşun, Azerbaycan Türkleri tarafından zulme uğradıklarını, oranın kendi toprakları olduğu nakaratını duyarsınız.
Oysa gerçek asla bu değildir. Resmi kayıtlara göre bugün Dağlık Karabağ’dan sürgün edilen Azerbaycan Türkü sayısı yaklaşık 1 milyon civarında. Bu insanlar hala Bakü’de bir gün öz vatanlarına dönmenin hayali ile yaşıyorlar.
***
Ermeniler, Karabağ işgalinin faturasını bir gün ödeyeceklerinin son derece farkındalar. Bugün Lübnan’dan nüfus devşirmelerinin en büyük nedenlerinden biri Karabağ’da azınlık kalmamaktır.
Türkiye ve Ağrı dağı hayali ile 100 yıldır avunan Ermenilerin, bir yüzyıl daha bu hikâyelerle ayakta kalmaları da mümkün değildir. Bu hesap ister masada ister cephede, illaki bir şekilde kapatılacaktır.
Sözde soykırım anıtının kılıcı, Ağrı Dağı’nı gösterir. Ararat olarak adlandırdıkları Ağrı Dağı’na öyle bir özlem vardır ki şehirde birkaç işletmeden birinin ismi Ararat’tır. Ülkenin en önemli gelir kapısı olan Fransızlara ait şarap fabrikasının adı da Ararat’tır. Paralarının üzerinde de vardır resmi. Anlayacağız Ermenilerin en büyük hedefi, hayalidir Ağrı Dağı…
***
Daha okul öncesinde Ermeni çocuklarına kilise korolarında Türkiye düşmanlığını körükleyen ilahiler ezberletilir. Ağrı Dağı bizimdir ama Türkler gasp etti sözleri, körpecik beyinlere çakılır. İstisnasız her Ermeni, Türk düşmanlığı ile büyütülür, yetiştirilir.
Bu nedenle Ermenilerin tarih boyunca Türk düşmanlığı yalnızca ülkemiz için geçerli değildir, bu kin Azerbaycan Türkleri için de geçerlidir.
Dağlık Karabağ’da İşgal öncesi adı Han kenti olan, daha sonra ismi Stepanakert olarak değiştirilerek sözde başkent yapılan Türk yurduna kadar gittim. Her karışında acının, gözyaşının olduğu bu topraklarda, Ermeniler o kadar iğreti duruyor ki inanamazsınız.
Özellikle sınırlarda kir çok Türk köyü bomboş, hala savaşın izlerini taşıyordu. Ermeniler, “ Güvenlik gerekçesiyle bu köylerde kimse yaşamıyor” dese de aslında gerçek çok farklıydı. Topu topu 200 bin Ermeni’nin yaşadığı Dağlık Karabağ’da nüfuzun büyük kısmı Han kentinde ikamet ediyor. Azerbaycan Türklerinin terk etmek zorunda kaldığı bölgelerde askeri unsurlar dışında kimse yaşamıyor.
***
Ermenilerdeki Türk düşmanlığı paranoyak düzeyde, Karabağ Savaşından kalan Azerbaycan’a ait bir tank, adeta cezalandırılmış. Stabanakert yolu üzerindeki tepede duran tankı Ermeniler her gelip geçtikçe lanetliyorlar.
O günlerden kalan camilerin birçoğu yıkılmış, ayakta kalabilenler ahır yapılmış.
Pazar ayinleri Türklere bela okumakla başlıyor. Okul kitaplarında tamamen yalanlarla kurgulanmış bir tarih var. Bu kitaplarda sözde mezalimi anlatan görseller bile gerçek değil. Bu görseller aslında Ermenilerin Türklere yaptıkları mezalimin fotoğrafları.
Karabağ’da hangi Ermeni ile konuşursanız konuşun, Azerbaycan Türkleri tarafından zulme uğradıklarını, oranın kendi toprakları olduğu nakaratını duyarsınız.
Oysa gerçek asla bu değildir. Resmi kayıtlara göre bugün Dağlık Karabağ’dan sürgün edilen Azerbaycan Türkü sayısı yaklaşık 1 milyon civarında. Bu insanlar hala Bakü’de bir gün öz vatanlarına dönmenin hayali ile yaşıyorlar.
***
Ermeniler, Karabağ işgalinin faturasını bir gün ödeyeceklerinin son derece farkındalar. Bugün Lübnan’dan nüfus devşirmelerinin en büyük nedenlerinden biri Karabağ’da azınlık kalmamaktır.
Türkiye ve Ağrı dağı hayali ile 100 yıldır avunan Ermenilerin, bir yüzyıl daha bu hikâyelerle ayakta kalmaları da mümkün değildir. Bu hesap ister masada ister cephede, illaki bir şekilde kapatılacaktır.
