Hz. Muhammed kim? Işıklı Peygamberlerin her biri Hay’la diri. Her biri Tevhid tespihinin tanesi; O yüce zat ise, Tevhid tespihinin imamesi. Âdem’den Hz. Muhammed (sav)’e kadar, peygamberin yükselttiği bayrak, ‘Lâ ilahe illallah’ bayrağı; olma bayağı, kalk ayağı; İlahî kelamların ilk sözü son sözü Tevhid.
Hz. Muhammed kim? O, Hay’ın meyveli ağacı; Tevhid ocağı, sevgi kucağı. Toprağı, kökü, gövdesi, kolu, dalı, yaprağı, çiçeği, meyvesi taptaze; aklını gönlünü Tevhid ile beze ki, ruhun Tevhid’i seze, iki âlemi güvenle geze.
Hz. Muhammed kim? O, gerçek hayat; gerisi bayat. Hayat, Hay’dan geliyor; başını kaldırıp bakmasan da, yüzündeki ısı, gözündeki ışık, aklına güneşi gösteriyor.
Hz. Muhammed kim? O, insanlığın güneşi, ışığı ve ısısı; Hay’ı söyler, sunar güller, gülün olduğu yerde öter bülbüller. Evet, bir beşer, lakin ilahî bir mucize, öğreneceğimiz ilk hece, yoksa gün gündüzsüz daim gece!
Hz. Muhammed kim? Cennetin Efendisi. Peygamberler Hay’ı telkin etti beşere. Ki, gönüllerde cennet yeşere. Her peygamber bir günde Tevhid’i söyledi, ikinci gün cennete gitti, ebedi. Bir günlüktür dünyaya, Tevhid üzere yaşa, vurma başın taştan taşa, çalma kaşık ziftli aşa, gir cennete paşa paşa!
Hz. Muhammed kim? Tabiri caizse, Hay’ın fiili, Kuran dilinin dili. Hz. Muhammed hayat, hayat Hay’dan geliyor; ruh gibi, dokunsa kemiğe, meyveli dal kılıyor, imanla aydınlanmış her akıl bunu biliyor, görüyor. Hay’ı gördünse Hazreti Muhammed’de ve âlemde, işin yok zevalde, şükret ki, nasibin var kemalde.
Hz. Muhammed kim? Hay’ın ışık ırmağı! Elinde dilinde nurlu Kuran, Hay’la ayakta duran. Kime erişti Kuran ışığı, bıraktı aşığı kaşığı! Oldu duru, buldu huzuru. Kuran’sız gönül kuru, Tevhid suyunu koru. Ne olursa olsun suyun debisi, Kuran okyanusunda yüzer Nuh’un Gemisi; Tevhid yoludur yolu, rotası doğru.
Hz. Muhammed kim? Kulak asma dedikoduya, bak Enbiyâ 107’ye: “Biz seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik.” Hay’ın Rahmet denizi sevgi denizi; Hz. Muhammed (sav) ise Hay’ın kenzi! Koş denize; sen de çıkar inci mercan, canana can ol, öyle ver can!
Hz. Muhammed kim? Ey nefsim! Anladınsa Muhammedî Tevhid’i, çıkma Ben kıyısına, yem olma nefs dayısına, ayısına.
Hz. Muhammed kim? O, Hay’ın meyveli ağacı; Tevhid ocağı, sevgi kucağı. Toprağı, kökü, gövdesi, kolu, dalı, yaprağı, çiçeği, meyvesi taptaze; aklını gönlünü Tevhid ile beze ki, ruhun Tevhid’i seze, iki âlemi güvenle geze.
Hz. Muhammed kim? O, gerçek hayat; gerisi bayat. Hayat, Hay’dan geliyor; başını kaldırıp bakmasan da, yüzündeki ısı, gözündeki ışık, aklına güneşi gösteriyor.
Hz. Muhammed kim? O, insanlığın güneşi, ışığı ve ısısı; Hay’ı söyler, sunar güller, gülün olduğu yerde öter bülbüller. Evet, bir beşer, lakin ilahî bir mucize, öğreneceğimiz ilk hece, yoksa gün gündüzsüz daim gece!
Hz. Muhammed kim? Cennetin Efendisi. Peygamberler Hay’ı telkin etti beşere. Ki, gönüllerde cennet yeşere. Her peygamber bir günde Tevhid’i söyledi, ikinci gün cennete gitti, ebedi. Bir günlüktür dünyaya, Tevhid üzere yaşa, vurma başın taştan taşa, çalma kaşık ziftli aşa, gir cennete paşa paşa!
Hz. Muhammed kim? Tabiri caizse, Hay’ın fiili, Kuran dilinin dili. Hz. Muhammed hayat, hayat Hay’dan geliyor; ruh gibi, dokunsa kemiğe, meyveli dal kılıyor, imanla aydınlanmış her akıl bunu biliyor, görüyor. Hay’ı gördünse Hazreti Muhammed’de ve âlemde, işin yok zevalde, şükret ki, nasibin var kemalde.
Hz. Muhammed kim? Hay’ın ışık ırmağı! Elinde dilinde nurlu Kuran, Hay’la ayakta duran. Kime erişti Kuran ışığı, bıraktı aşığı kaşığı! Oldu duru, buldu huzuru. Kuran’sız gönül kuru, Tevhid suyunu koru. Ne olursa olsun suyun debisi, Kuran okyanusunda yüzer Nuh’un Gemisi; Tevhid yoludur yolu, rotası doğru.
Hz. Muhammed kim? Kulak asma dedikoduya, bak Enbiyâ 107’ye: “Biz seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik.” Hay’ın Rahmet denizi sevgi denizi; Hz. Muhammed (sav) ise Hay’ın kenzi! Koş denize; sen de çıkar inci mercan, canana can ol, öyle ver can!
Hz. Muhammed kim? Ey nefsim! Anladınsa Muhammedî Tevhid’i, çıkma Ben kıyısına, yem olma nefs dayısına, ayısına.
