O zaman tamam!
Gülümse sen, ben görmesem de olur.
Kaparım gözlerimi, tebessümün hülyalarımı doldurur.
Bir düşün peşinden, koşamam belki, ancak ardından baka kalmama, kim mâni olur?
Gittin; üşüdü yeryüzü, dondum ben!
Handelerin göz çukurlarına sığınıp seninle birlik oldular, kalabalık sokaklarda bir başıma kaldım ben.
Kavlimiz bir ömür üzerine değil miydi yâr?
Ben gittim sen zaten öldün diyorsan, doğru bildin, sözün tuttun elbet yâr!
Bilesin uzaklardan tebessüm yetişmez imdada, sen gittin, gülüşün bende saklı kalmaz yâr.
Şimdi geceleri şafağa ekler dururken canan, tan yerinin ağarması aydınlatmaz çehremi.
Bilirim; güneş girse eve, ışık tutamaz yaralı yüreğe.
Sen tebessümünle pansuman yapmadıkça yâr.
Gülen gözlerden yaşlar dökülünce, inci kıymetine gelmez yâr.
Sen gülüşüne durak verme, ağlanacak fasılalarda senin yerine ağlayacak canan var.
Sokak sensiz, sahil yoksul, kır kahvesi yalnız kaldı yâr.
Dostlar mahzun, latifeler sahipsiz, dudaklarım açılmaz oldu bil.
Gidişin tek yüreğimde uçurumlar açsaydı, sükût eder düşünmeden atlardım yâr. Öyle değildir bilesin, aşka ziyan sözler söylenir, sus denince susturulmaz düşman var.
Şarkılara minnet etmemek için hayal kurup ağlıyorum.
Bilesin; bıkmak kudretine sahip değilim senden, gelmediğine kanaat getirdiğim her gecenin şafağına, gözyaşlarımdan bir çentik atıyorum.
Gelir de bir ıslaklık sezersen günde, sen sorarsın diye şimdiden itiraf ediyorum.
Senin bir tebessümüne bir ömür gözyaşı adadım feriştem.
Gelme, mutluluk seni uzakta yakaladıysa, susarım.
Bunca yanılgının üzerine kelâm etmeyi haram sayar, susarım.
İçim inanmaz lâkin yalancılık sana yakışmaz der, susarım.
Suskunluklarımın ötesinde, seni özleyen bir can var.
Gittin; kimsesiz bıraktın beni, gittin sükûtu hayale uğrattın beni.
Gittin; kendine daha fazla meftun ettin beni.
Gelirsen büyü bozulur mu yâr?
Gidişinin ardından bu söylediklerim, gelesin diye değil bilesin.
Gidişin gitmekten başka bir işe yaramamıştır, bunda teselli olunacak bir hâl yok, bilesin.
Seni ben, gizli tebessümlerinle efsun dolan gözlerin olduğu için sevsem, gidişinin peşine düşer, ruhumdaki seni kaybederdim, bilesin.
Gittin! Gittin!
Bedeninden ötesi bana kaldı yar.
Artık seni unutmamı söyleyen mesajlar bırakma telefonuma.
Sen beni bir teferruat say, unut gitsin.
Kapat telefonu, sonu gelsin anlamsız uyarıların.
Anlamlı olmaktan çıkar beni, özgür bırak yalancı kalbini, umut bitsin!
Yabancı say beni de, yeni bir aşka yelken açacaksan eğer, geçmişte yaşadıklarını da unut gitsin.
Yürek yakan cananın peşinden, buluşmak ümidiyle koşmak olmaz, sen unut ki, sana sokulacağıma umut bitsin.
Açılsın önü hülyalarımın, aklıma takılan tebessümü, rüyalarım umut bilsin.
