Bayram yaklaşıyor.
Bayramlar, sevinçle yaşanması gereken günlerin en başında gelir.
Ancak her şeye rağmen değil!
Soğuğa rağmen…
Kara kışa rağmen…
Ömürden geçen zamana rağmen…
Sevinçle karşılayabiliriz bayramı.
Ancak her şeye rağmen değil.
Ölüme…
Zulme…
Haksızlığa…
Rağmen sevinçle karşılayamayız bayramı.
Ne kadar uzun zamandır, sevinçle karşılayamadığımızı bayramları; hiç düşündünüz mü?
Filistin’de çocuklar babasız kalırken kutluyoruz bayramları nicedir.
Arakan’da analar çocuklarının ardından ağıtlar yakarken kurbandan lokmalarımızı çiğniyoruz.
Suriye’nin ağzının tadı yokken şenlikli bayram sabahları özlüyoruz…
Ağzımız acıya kesiyor…
Biz çiğnemeye çalışıyoruz.
Kalbimiz sızıya düşüyor…
Biz yutkunup duruyoruz.
Bayramlar, sevinçle yaşanması gereken günlerin en başında gelir.
Ancak her şeye rağmen değil.
Gerçi çoktandır bu toplum sevinçlerini etrafa saçamaz oldu.
Sevinçlerini sevinç gibi…
Bayramlarını bayram gibi yaşayamayalı, çokça zaman oldu.
Bir bayram daha yaklaşıyor.
Kutlanası günlere ne kadar da az kaldı.
Ama yüzlerdeki tebessümler donuk.
Yüzlerdeki sevinçleri Filistin’deki çocukların feryatları donduruyor…
Gazze’deki anaların ağıtları, yüzümüzdeki tebessüm çizgilerini anlamsızlaştırıyor…
Suriye’deki ihtiyarların beddualarıyla yüreğimiz kirleniyor…
Yoksullaştırıyor hepimizi.
Yüzümüzdeki neşe ifadelerini kaybettiriyor.
Bayramlar, sevinçle yaşanması gereken günlerin en başında gelir.
Ancak her şeye rağmen değil.
Kardeşlerimiz dünyanın bir yerinde acıdan yüzlerindeki kahkaha çizgilerini kaybetmişken değil.
Çocuklar ölürken…
Analar çocuklarının mezar taşları üzerinde ağlarken değil.
Bir bayram yaklaşıyor…
Bayram tadında değil.
Çok zamandır değil.
Bu asrın bayramlarının tadı da değişik.
Acımsı…
Acıtıcı…
Hiç iyi değil.
Yaşadığımız bu asır iyi değil ki bayramları iyi olsun.
Özür dilerim, 226 ülke değil, 126 ülke olacak. Selamlar.
Sayın Yazar, ülkedeki 16 milyon insanı açlık, 53 milyon insanı da yoksulluk sınırının altında yaşatırsan, bayramın nasıl tadı olur, nasıl sevinçli olur ki ?. Maalesef ülke bu hale geldi. Adaletsiz gelir dağılımı yüzünden, bir kişiye 9 pay, 9 kişiye bir pay verirsen olacağı budur. Bu güzel günler bile vatandaşa zehir oldu. Vatandaş artık günlük geçimini sağlayamıyor, nerede kaldı bayram sevinci yaşayacak. Halk ezici enflasyondan dolayı, mutsuz, huzursuz,refah içinde değil ama yöneticilerin görevi, halkını rahat içinde yaşatmaktır. Mutsuz insan, hiç bayram sevinci yaşayabilir mi ?. 2002' den önce kendisine yeten yedi ülkeden biri olan, bu güçlü ülke ne hale geldi. Üretim yapan kurumlar ve fabrikalar satıldı, üretim bitti ,226 ülkeden, başta gıda olmak üzere, 159 çeşit ürün dışarıdan, yüksek fiyatla alınıyor, halka yüksek fiyatla satılıyor. Halk yoksullaştı, fakirleşti. Enflasyondan dolayı para pul oldu. Hangi bayramdan bahsediyor sunuz?. Selamlar.