Muhakkak bugün ayrılacağım senden.
Sonrasızlığımın bu denli şımarmasından anlıyorum bunu.
Kafamın içindeki soru işaretleri doğru cevaplarına koşuyor.
Nihayetin adım adım yaklaştığını duyuyorum.
Şüphe yok, ömrümün son gününe açıldı gözlerim. Sonumun geleceğini bilmeme rağmen gafil avlanıyorum.
Bir ceylanın avcısını ölü gözlerle seyretmesine benziyor hâlim.
Kaçamıyorum... Kaçmıyorum.
Bitişin derin oyuğu ellerimi kanatıyor.
Hadi bana eyvallah demeyişini kalbimle işitiyorum.
Ömrümün son gecesini gaflet uykusuna teslim edişim yakıyor canımı.
Gecesiz bir gündüzün içinde sığıntı olmayı beceremiyorum.
Muhakkak bugün ayrılacağım senden.
Şems terk etmeyecek terden sırılsıklam ensemi.
Bırakıp gidişin gece karanlığını hüzne boğamayacak.
Matemimi zifir mahremlerde kendime saklayamayacağım.
Elbette terk edecektin beni.
Bünyesi sonsuza dayanıksız bir aşktı bizimkisi.
Gaflet uykusunda düş görmek gibi anlamsız...
Karabasandan uyanıp masala yatmak kadar imkânsızdı.
Şimdi sormadan git ki...
Geldiğinde beyana mecbur olmasın kavuşmamız!