Rahman suresi, Kur’an’ın 55. suresidir ve Mekke’de indirilmiştir. Surenin adı, ilk ayette geçen ve Allah’ın sıfatlarından biri olan “Rahmân” kelimesinden gelmektedir. Rahmân, sonsuz rahmet ve merhamet sahibi anlamına gelir. Surenin konusu, Allah’ın nimetleri, birliğini ve kudretini gösteren kâinat delilleri ve günahkârların kıyamette karşılaşacakları korku ve şiddet, müminlerin varacağı sonsuz cennetlerdir. Bu muhteşem surenin özeti şöyledir:
Surenin başında, Allah’ın Kur’an’ı öğrettiği, insanı yarattığı ve ona konuşma yeteneği verdiği belirtilir. Ayrıca, güneş, ay, yıldız, ağaç, gök, yer gibi kâinatın düzenini sağlayan unsurların Allah’a secde ettiği ve O’nun adaletli bir ölçü koyduğu vurgulanır.
Surenin ortasında, Allah’ın insanlara ve cinlere hitap ederek, hangi nimetlerini inkâr edebileceklerini sorar. Bu soru, surenin edebi sanatını oluşturan ve 31 defa tekrarlanan bir cümledir. Bu cümle ile, Allah’ın nimetlerinin sayısız olduğu ve bunlara şükretmek gerektiği hatırlatılır.
Surenin sonunda, Allah’ın kudretini gösteren bazı mucizelerden bahsedilir. Örneğin, iki denizin birbirine karışmadan akması, insanların topraktan cinlerin ateşten yaratılması, gökten tatlı suyun inmesi gibi.
Daha sonra, cehennem ve cennetin tasvirleri yapılır. Cehennemdeki azabın şiddeti ve cennetteki nimetlerin güzelliği anlatılır.
Surenin son ayetinde, Allah’ın her şeyin Rabbi olduğu bildirilir.
Surenin fazileti hakkında, Peygamberimiz (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: “Rahmân sûresini okuyan kimseye Allah, kıyamet günü rahmet eder.”
Sonuç: Rahman suresinde Allah'ın verdiği nimetleri yalanlayan ve mal, mülk, rızık konularda şükretmeyerek dünya nimetlerinde gözü olan ve Allah'ı unutan kişilerin cehenneme atılacağını, Allah’tan korkan ve ona göre dünyada ameller işleyenlerin ise farklı cennetlere gideceklerini müjdeler.